Bilmiyorum kaderim nereye yazılmış, Mısır piramitlerindeki yazıtlarda aradım yok, Vatikanın gizli arşivlerinde aradım yok, büyük bir ihtimalle bulutların içerisinde mor ışık tutunca falan gözüküyor heralde tabi burada mesele doğru bulutu bulabilmek.
Kalem traş kullanmadığım zamanlar çok zevksiz geldi, klavye tıkırtısı yazımın karakteristik duygusunu asla yansıtamaz. Bu coğrafya cehalete demir atmaktan bıkmaz.
Bir jeton daha attım bu sabah uyanmak için. Biraz esneme birazda yüzüme soğuk su. Kapanan eski günün yerine bir benzerini yaşamak için biraz daha esnedim, gözler kan çanağı hafif uykusuzluk bir tutam miskinlik iyidir.
Loş kokan baharın satırlarındayım yine, bilmem kaçıncı yıl dönümümü kutlarmış gibi..
Sesini çok özledim Sesine sarılmak istiyorum Sesin sanki bi kucak gibi
Bir önceki yazımın vol2 hali diyebiliriz aslında, ister oku ister X bas ve çık. Komik düşündürücü ve üşendirici bir toplum olma yolunda kat ve kat hızlı deparlarla sürünüyoruz,sonumuzun titanic gibi olmasını istemem ama dokumuzu kaybettik.
Silip silip tekrar yazdığım bir gece daha; etnik kökeni sessizlik, dış görünüşü şeffaf, bense bırakmaya çalıştığım sigaradan 2 dal bitirdim. 48 saatte ruha dokunan bir canlı türüne rastladım ve keşfetmeyi öğreniyorum..
Gecenin en bet görüntüsüydü aslında hayali silüetin, şıkır şıkır. Bir lokma duman bir kaç yudum sessizlik.. Gelirken aklıma hayali bir kadın, boş gözlerle dinlerim koca bir akıl (bu kısmı çok derin) her dik yokuşta nefes nefese kalır gibi şu an terim, ne son olacak inişler nede bitecek pilim kısır döngü sonuçta gidişim serin?
Kronik olarak yine yazı yazma sendromuna girdim, henüz lümpen bir insan olmadığımın farkındayım, ömür makasım gittikçe açılıyor, yok yok varoluşu sorgulamıyorum hemen tepetaklak olmayalım..
Öncölöklö könölömö höşgöldönöz örködöşlör :Dasdfskn Yaa yazmaya başlarken gülmeye başlamak harika bir şey pozitif depresif bir yazıma hoş geldiniz,
